Henry Jenkins over Convergence Culture
(…) Jenkins stelt dat er een verschuiving plaatsgevonden heeft in het paradigma over convergence. Waar vroeger veronderstelt werd dat de nieuwe media de oude media zouden verdrijven, beseft men nu dat de oude en nieuwe media steeds vaker samengaan. Nieuwe media zorgt ervoor dat de informatie over diverse kanalen verspreid kan worden en aan kan nemen dat de informatie op deze manier bij diverse doelgroepen terecht komt. Hierdoor verandert onder andere de aandacht van consument ten opzichte van de mediaboodschap.
De convergentie is te herkennen op diverse gebieden, onder andere op het gebied van software maar ook hardware, waar diverse systemen samengevoegd op
1 reactie
In mijn zoektocht naar meer informatie over Convergence Culture stuitte ik op het artikel ‘Het web rond Spiderman‘ waarin de term Transmedia Storytelling wordt toegelicht:
[i](…) Je hebt Spiderman de film. Maar daarnaast heb je ook nog het stripboek, het spel, de soundtrack, de poppen en ga zo maar door. Het zijn allemaal losse onderdelen, maar ze kunnen wel op zichzelf bestaan. Om de game te kunnen spelen hoef je niet de film te hebben gezien en andersom. Los functioneren de verschillende delen van de marketing rond Spiderman goed, maar tesamen brengen ze een extra dimensie aan de film, het stripboek, de soundtrack enzovoorts. Jenkins (2006) gebruikt hiervoor de term transmedia storytelling. Hierbij wordt het verhaal uiteengezet via verschillende mediavormen die allen bijdragen aan een succesvol geheel. (…)[/i]
Het begrip transmediaal werd afgelopen periode door Carl Mangold nog voogesteld als alternatief voor crossmediaal in de discussie Einde crossmedia hype in zicht?