Via een vriendin was ik gevraagd of ik eens met Iklas Thani wilde praten over haar concept en wellicht kon ik haar helpen met de marketing van haar website. Ik kende Iklas niet maar na wat zoeken op internet kwam ik al snel achter haar verhaal. Iklas was 11 jaar toen ze een verdwaalde kogel van een dronken politieman in haar rug kreeg met een dwarslaesie als gevolg. Dat was in Bagdad waar ze na het ongeluk hemel en aarde bewoog om een goede opleiding te krijgen. Sinds 1999 woont ze in Amsterdam waar ze had gehoopt op een mogelijkheid om te kunnen studeren, maar ook hier liep ze tegen diverse problemen op.

Toch liet Iklas het er niet bij zitten en is ze vanuit haar situatie als werkeloze gehandicapte volop bezig met plannen zoals IklasCasa, een site waar mensen met een lichamelijke beperking hun aangepaste woningen (in vakantietijd) kunnen ruilen. Afgelopen jaar heeft ze van haar spaargeld de website laten bouwen maar helaas blijven de bezoekers weg. Hoe nu verder?

Vanmiddag heb ik Iklas suggesties gegeven voor verbetering van de website en hoe ze daarna stap voor stap kan werken aan een het aantrekken van gebruikers van de website. Ik hoop niet dat ik haar heel erg heb teleurgesteld door te vertellen dat haar website eigenlijk nog niet geschikt is voor wat ze er mee wil. Aangezien ze het geld niet heeft voor verdere doorontwikkeling, heb ik haar geadviseerd om eens te informeren naar subsidiemogelijkheden. En als dat niet lukt, wil ik er serieus over nadenken om dit prachtige iniatief te ondersteunen. Want laten we eerlijk zijn, wat is er nu mooier dan het nastreven van een droom?

Fotografie: Digi Butterfly; Muziek: Just tell me (Lynn)